اگر نگوییم که عبارت «صنعت سینما» از «هنر سینمایی» محبوبتر است، حداقل به یک اندازه شنیده می شود. در سال های اول سینماتوگرافی، فیلمبرداری و پخش وقایع روزانه مانند ورود قطار به ایستگاه کافی بود. مردم آن را جالب دیدند و برای دیدن آن پول پرداخت کردند. از سوی دیگر، رقابت بزرگی بین مخترعان اولیه دوربین های ویدئویی، مانند برادران لومیر و ادیسون، برای ارائه محصول بهتر، بهتر و سریعتر وجود داشت. می توان گفت سینما پیش از آنکه نوابغی چون آیزنشتاین و ملیس آن را به بلوغ رسانده و به هنر ناب ارتقا دهند، صنعت سودآوری بود. حتی امروزه نیز این یک هنر چند میلیارد دلاری است.
شرکتهای معظم چندملیتی هالیوود تا دورافتادهترین روستاهای دنیا نیز بازار خود را گسترش دادهاند. این صنعت با وجود رقبای سرسختی مانند تلویزیون و حالا اینترنت، هچنان سرپا و سودآور و پرطرفدار است. آنچه کمتر به آن توجه میشود این است که در بین تمامی کشورهای جهان، تنها تعداد اندکی صاحب این صنعت به معنای واقعی خود هستند. یعنی هنر-صنعتی که نه تنها از نظر مالی مستقل از دولتهاست بلکه سودآور نیز باشد.
این مهم، فارغ از ارزشهای هنری و سینمایی است. بدون شک قلب تپنده سینما هالیوود است اما در کنار آن بازارهای مهم دیگری نیز وجود دارد. هنگکنگ، نیجریه و صد البته بالیوود. بالیوود سالانه بیش از هزار فیلم تولید میکند و جدا از شبهقاره و بیش از یک میلیارد جمعیتی که دارد، در بین ایرانیان، اعراب و بسیاری از کشورهای جهان نیز مخاطب دارد. برای دانلود فیلم هندی با دوبله فارسی کافی است به سایت ۲۴مووی نگاهی بیندازید و جدیدترین هارو دانلود کنید.